نوشته شده توسط : Dr. Dalake

روش های تربیتی کودکان یکی از مهم‌ترین و دشوارترین مسئولیت‌های والدین است. تربیت صحیح کودک می‌تواند زمینه‌ساز رشد و شکوفایی او در تمام ابعاد فردی، اجتماعی، تحصیلی و شغلی شود. از سوی دیگر، تربیت غلط کودک می‌تواند منجر به بروز مشکلات مختلفی در دوران کودکی و بزرگسالی او شود.

در این مقاله به بررسی اصول و نکات مهم تربیت کودک می‌پردازیم.

تربیت کودک
روش های تربیتی متفاوتی برای کودکان وجود دارد و والدین می توانند با آشنایی با این روش ها، بهترین روش تربیتی که متناسب با خلق و خو و شخصیت کودکشان است را پیدا کنند و از آن برای تربیت فرزند خود استفاده نمایند. هیچ روش قطعی و یکسانی برای تربیت همه کودکان وجود ندارد، زیرا هر کودک شخصیت و رفتار منحصر به فردی دارد. تربیت کودک بر اساس اصول زیر انجام می‌شود:

عشق و محبت: پایه و اساس تربیت کودک، عشق و محبت والدین به او است. کودکی که مورد محبت و توجه والدین خود قرار می‌گیرد، احساس امنیت و آرامش می‌کند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کند.
احترام: والدین باید به کودک خود احترام بگذارند و او را به عنوان یک فرد مستقل و با ارزش بپذیرند. کودکی که مورد احترام والدین خود قرار می‌گیرد، احساس ارزشمندی می‌کند و به حقوق خود احترام می‌گذارد.
نظم و انضباط: نظم و انضباط یکی از عوامل مهم در تربیت کودک است. والدین باید قوانین و مقرراتی را برای کودک خود تعیین کنند و از او بخواهند که به این قوانین پایبند باشد. البته نظم و انضباط باید به صورت منطقی و عادلانه اعمال شود.
مشارکت کودک در تصمیم‌گیری: والدین باید به کودک خود اجازه دهند که در تصمیم‌گیری‌های مربوط به او مشارکت داشته باشد. این کار به کودک کمک می‌کند تا احساس استقلال و مسئولیت‌پذیری بیشتری پیدا کند.
تحسین و تشویق: والدین باید کودک خود را به خاطر رفتارهای مثبتش تحسین و تشویق کنند. این کار به کودک کمک می‌کند تا رفتارهای مثبت را ادامه دهد.
آموزش صحیح: والدین باید به کودک خود آموزش‌های لازم را در زمینه‌های مختلف مانند بهداشت، مهارت‌های زندگی، اخلاق و ارزش‌ها ارائه دهند.
پیشنهاد مشاور: تربیت کودک دو ساله ✔️ نکات روانشناسی که نمی دانید


روش های تربیتی کودکان

تربیت فرزند از نظر روانشناسی
رفتار والدین باید با توجه به سن و نیازهای کودک باشد. در سنین پایین، کودکان به محبت و توجه والدین بیشتر نیاز دارند. آنها باید بدانند که والدین آنها آنها را دوست دارند و از آنها حمایت می‌کنند. والدین می‌توانند با در آغوش گرفتن، بوسیدن، صحبت کردن با کودک و بازی با او، محبت خود را به او نشان دهند.

در سنین بالاتر، کودکان به استقلال بیشتری نیاز دارند. والدین باید به کودک اجازه دهند که کارهای خود را به تنهایی انجام دهد و مسئولیت‌پذیر باشد. آنها باید به کودک اعتماد کنند و به او آزادی عمل بدهند.

در هر سنی، والدین باید به کودک احترام بگذارند. آنها باید به نظرات کودک گوش دهند و دیدگاه او را در نظر بگیرند. آنها نباید با کودک پرخاشگری کنند یا او را تحقیر کنند.

در اینجا چند نکته برای روش های تربیتی کودکان آورده شده است:

به کودک محبت و توجه نشان دهید. کودکان به محبت و توجه والدین بیشتر نیاز دارند. آنها باید بدانند که والدین آنها آنها را دوست دارند و از آنها حمایت می‌کنند.
به کودک استقلال بدهید. در سنین بالاتر، کودکان به استقلال بیشتری نیاز دارند. والدین باید به کودک اجازه دهند که کارهای خود را به تنهایی انجام دهد و مسئولیت‌پذیر باشد.
به کودک احترام بگذارید. والدین باید به نظرات کودک گوش دهند و دیدگاه او را در نظر بگیرند. آنها نباید با کودک پرخاشگری کنند یا او را تحقیر کنند.

منبع:کانون مشاوران ایران-۰ تا ۱۰۰ روش های تربیتی کودکان در روانشناسی (۲۰۲۴)



:: برچسب‌ها: روش های تربیتی کودکان , تربیت کودک , تربیت کودک در اسلام ,
:: بازدید از این مطلب : 90
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 19 دی 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت کودک یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین است. والدین می‌خواهند فرزندانی تربیت کنند که سالم، شاد و موفق باشند. اما تربیت صحیح کودک کار آسانی نیست و نیاز به آگاهی و تلاش دارد.

در این مقاله ۱۰ نکته طلایی برای تربیت صحیح کودک را بیان می‌کنیم. این نکات بر اساس جدیدترین تحقیقات در زمینه روانشناسی کودک و خانواده تدوین شده‌اند.

تربیت کودک
تربیت کودک یکی از مهم ترین وظایف والدین است. این یک مسئولیت بزرگ است که می تواند تأثیر زیادی بر زندگی کودک و جامعه داشته باشد. اهمیت تربیت کودک در چند مورد خلاصه می شود:

فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی کودک: تربیت صحیح کودک زمینه را برای رشد و شکوفایی استعدادها و توانایی های او فراهم می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند به فردی موفق و مفید برای جامعه تبدیل شود.
پیشگیری از آسیب های اجتماعی: تربیت صحیح کودک می تواند از آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و جنایت پیشگیری کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند مهارت های لازم برای زندگی سالم را بیاموزد و از آسیب های اجتماعی دور بماند.
ایجاد جامعه ای سالم تر: تربیت صحیح کودک به ایجاد جامعه ای سالم تر کمک می کند. کودکی که از تربیت صحیح برخوردار است، می تواند فردی مسئول، مهربان و منصف باشد. این افراد به ساختن جامعه ای بهتر کمک می کنند.

۱۴ نکته برای تربیت کودک
حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.

منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.

۱. خط قرمز های خود را تعیین کنید
پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید. اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.

الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.” شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.

۲. کودک خود را بشناسید
بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلوگیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.

اگر کودک ۲ ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید. یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.

۳. از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید
هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.

اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید. همچنین می توانید با گفتن” اسباب بازی هارو که جمع کنیم میریم مهمونی.” کودکان را آماده اتفاقات بعدی کنید اینگونه کودکتان آرام تر می شود.


تربیت کودک

۴. قاطع باشید
کلر لنر متخصص کودکان می گوید: “در سنین ۲ تا ۳ سالگی کودکان سعی دارند تأثیر عملکر خودشان بر محیط را درک کنند. اگر واکنش شما نسبت به یک رفتار کودک عوض شود کودک سیگنال های متفاوتی دریافت می کند و نمی تواند تشخیص دهد شما از او چه می خواهید.”

هیچ زمان مشخصی برای از بین رفتن رفتار بد کودکتان وجود ندارد. اما اگر همیشه یک واکنش نسبت به رفتار ناپسند او داشته باشید احتمال یادگیری کودک بالا می رود. این قاطعیت برای سارا مادر ساشا مهم بود هر بار که او کار اشتباهی می کرد سارا با صدای بلند به او هشدار می داد و چون سارا معمولا آرام حرف می زد این قاطعیت و بلندی صدای سارا به ساشا یاد می داد که نباید آن رفتار را تکرار کند.

دقت کنید که در حدود دو سالگی کودکان سعی می کنند با ناز کردن یا بامزه بودن شما را گول بزنند پس فریب کارهای آنان را نخورید.

۵. احساساتی نشوید
مطمئنا این که کودکتان از مسواک زدن فرار می کند یا به حرف شما گوش نمی دهد می تواند عصبانیتان کند. اما اگر فریاد بزنید همه چیز بدتر می شود.

دکتر ویلیام کالمن، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی توصیه کرد” هنگامی که با فریاد چیزی را از کودک خود می خواهید کودک متوجه خواسته شما نمی شود و فقط فریاد شما را می شنود. در واقع فریاد زدن شما باعث می شود کودکتان سرگرم بشود و بیش تر لذت ببرد. بنابراین در برابر بالا بردن صدای خود مقاومت کنید.

نفس عمیق بکشید و تا سه بشمارید. هنگام اخطار دادن به کودکتان سریع، محکم، جدی و سختگیر باشید. به جای کنترل کودکان سعی در کنترل موقعیت داشته باشید. بهتر است انتظارات خود را از سطح صبر و توانایی کودکتان پایین بیاورید این گونه شرایط بهتری را تجربه خواهید کرد.

۶. گوش دهید و تکرار کنید
بچه ها وقتی که شنیده می شوند احساس بهتری دارند، بنابراین برای جواب دادن به کودک از حرف های خودشان استفاده کنید.

اگر او در فروشگاه های مواد غذایی گریه می کند زیرا به او اجازه نمی دهید خوراکی ها را باز کند، چیزی مثل این را بگویید: به نظر میرسه از دستم عصبانی چون نمی ذارم خوراکی هارو باز کنی ولی این جزو قوانین مغازه است که باید صبر کنی تا از مغازه بیرون بریم. این حرف خواسته او را برآورده نمی کند ولی باعث کاهش عصبانیت او می شود.

۷. کوتاه و ساده بگویید
اگر در حال تربیت فرزند اول خود هستید ممکن است زمان زیادی را برای توضیح کار زشت او و تهدید کردنش بگذرانید. اما با توجه به گفته دکترها کودکان در این سن صحبت های پیچیده را متوجه نمی شوند پس سعی کنید منظور خود را کوتاه و در قالب جملات ساده بیان کنید تا برای کودکتان قابل درک و جالب باشد.

منبع:کانون مشاوران ایران-تربیت کودک ✔️ ۱۴ نکته کلیدی که نمی دانید



:: برچسب‌ها: تربیت کودک , تربیت , تربیت فرزند ,
:: بازدید از این مطلب : 85
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 18 دی 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت کودک دو ساله یک دوره مهم در رشد کودک است. کودک در این سن مهارت های جدیدی را در زمینه های فیزیکی، شناختی، زبانی و عاطفی کسب می کند. والدین نقش مهمی در حمایت از رشد و توسعه کودک در این سن دارند. دو سال اول زندگی کودک لذت بخش اما سخت هستند.

با این وجود، به محض اینکه ویژگی های این دوره را بدانید به راحتی با آنها کنار خواهید آمد. کودک دو ساله شروع به تلاش برای کسب استقلال می کند و این مسئله راه انداز چالش هایی خواهد بود.

در این دوره بیش از هر زمان دیگری با شما مخالفت می کند، بنابراین الان زمانی است که باید راه‌هایی برای تشویق آنها به همکاری پیدا کنید و در عین حال به آنها اجازه دهید که نیاز به خودکفایی را در خود ارضاء کنند.

تربیت کودک دو ساله
تربیت کودک دو ساله دکتر هلاکویی در این مقاله هفت نکته علمی برای فرزندپروری کودک دو ساله آورده شده است.
رفتارهای نادرست را نادیده بگیرید: کودکان دو ساله در مرحله پیش عملیاتی رشد شناختی هستند. آنها دقیقا با تکرار مداوم یاد می گیرند. آنها به خصوص رفتارهایی را بیشتر تکرار می کنند که باعث یک رفتار ناگهانی و یا عکس العمل شدید می شوند. اگر کلمه نادرستی را از شما یا همسرتان یا بچه های دیگر یاد گرفتند، آن را نادیده بگیرید، جوری وانمود کنید که انگار چیزی نشنیدین.

به صورت غیرمنتظره آنها را سورپرایز کنید همانطور که گفته شد آنها از هر نوع واکنش غیر منتظره خوششان می آید. بنابراین، با رفتاری که تقویت کردن آن مشکلی نیست، مانند کارهای خنده دار احمقانه، آنها را سورپرایز کنید. یا تظاهر کنید که وسیله ای به شدت سنگین است در حالیکه این طور نیست و الکی زور بزنید.
به جای اینکه بگویید “فریاد نزن” بگویید “آروم صحبت کن”. بهتره که این کار را تفریحانه کنید. به جای اینکه بگویید آروم قدم بردار بگید “بیا مثل اردک ها راه بریم”. گاهی هم می توانید حواس آنها را پرت کنید با گفتن اینکه چه کار خلاقانه بهتری می توان انجام داد.

تربیت کودک دو ساله

انجام تکلیف برای رشد ذهنی کودک دو ساله. با مسئولیت دادن به کودک، حس خودِ تازه یافته‌ی کودک را مهار کنید. این کار حس تسلط کودک را تقویت می کند. این نکته مهمی برای دو ساله ها و همکاری آنهاست. حتی اگر کاری هست که شما باید آن را انجام دهید، از انها بخواهید قسمتی از کار باشند.
خواسته های طولانی را به خواسته های کوچک تر تقسیم کنید. به جای اینکه از کودک بخواهید کفش هایش را بپوشد، که شامل چندین قدم است، آن را به چند مرحله تقسیم کنید. مثلا بگویید بیا با هم مسابقه پوشیدن کفش بذاریم.
پیشنهاد مشاور: لجبازی کودک دو ساله

احساساتشان را نام گذاری کنید و به آنها ارزش بدهید. کودکان دو ساله در حال یادگیری این هستند که هیجان ها کدامند، هیجان ها را به روش اولیه ای ابراز می کنند نه به صورتی که از لحاظ اجتماعی پذیرفته شده باشد. در مرحله اول لازم است به آنها آموزش دهیم هیجان ها را بنامند و بشناسند، و بعد باید بدانند که این احساس ها را باید بپذیرند و داشتن هیجان ها و احساس عادی است.
چگونگی ابراز هیجانات در آنها ممکن است مناسب نباشد. در این حالت برای مثال، به آنها بگویید عصبانی شدن عادی است، اما زدن دیگران خوب نیست. نامگذاری هیجان ها اولین قدم در یادگیری چگونگی ابراز کردن آنهاست. ارزش دادن به هیجان های کودک، اینکه به آنها بگویید آنچه احساس می کنند عادی هست و کمک به انها در شناخت هیجانهایشان باعث ارتقای همدلی و رفتارهای اجتماع پسند می شوند.

برنامه های آنها را منظم و قابل پیش بینی کنید. یکی از چالش برانگیزترین زمان ها برای کودکان زمان های گذار هستند. مانند آمادگی برای ترک خانه یا برگشتن به آن. آماده شدن برای خواب یا اماده شدن در صبح.
بچه ها حس واقعی نسبت به زمان ندارند. مثلا گفتن اینکه الان زمان خاموش کردن تلویزیون است یا زمان خوردن شام، ممکن است برای کودک مستبدانه و کنترل گرایانه به نظر برسد. در نتیجه آنها به مقابله برمی خیزند.
نیازی نیست که یک کار روزمره سفت و سخت تعیین کنید. اما لازم است که یک سری زمان های مشخص برای خواب و وعده های غذایی تعیین کنید. مثلا بین ساعت نه تا ده و نیم زمان خوابیدن است. مثلا اسپاگتی یا سوپ غذای سه شنبه هاست.


توانایی کودک دو ساله
توانایی کودک دو ساله نی نی سایت کودک دو ساله در حال طی کردن یک دوره رشد و تحول سریع است. او در این سن در زمینه‌های مختلف از جمله حرکتی، شناختی، زبانی و اجتماعی رشد چشمگیری می‌کند. کودک دو ساله در زمینه حرکتی پیشرفت‌های زیادی می‌کند. او می‌تواند:

به تنهایی راه برود.
بدون کمک از مبلمان بالا و پایین برود.
در حالی که دست شما را گرفته از پله بالا و پایین برود.
توپ را با دست پرتاب کند.
هنگام راه رفتن یک اسباب بازی بزرگ یا چند اسباب بازی را با خود حمل کند.
رشد فیزیکی کودک دو ساله
کودکان دو ساله به طور پیوسته در حال رشد و نمو هستند. آنها مهارت های حرکتی پایه خود را بهبود می بخشند و می توانند کارهایی مانند راه رفتن، دویدن، بالا رفتن از پله ها، پرتاب توپ و استفاده از قاشق و چنگال را انجام دهند. آنها همچنین شروع به کشف مهارت های حرکتی ظریف خود می کنند، مانند نقاشی با مداد، چسباندن و استفاده از قیچی.

منبع:کانون مشاوران ایران-تربیت کودک دو ساله ✔️ نکات روانشناسی که نمی دانید



:: برچسب‌ها: تربیت کودک , تربیت کودک دو ساله , کودک دو ساله ,
:: بازدید از این مطلب : 85
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 9 دی 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

در مقابل رفتارهای منفی کودک توجهی نکنید: رفتارهای آزار دهنده کودک که موجب خشم والدین می شود.

ازجمله : فرمان نبردن از دستورات والدین و رفتارهای خشن انجام می دهند .

که مهم ترین این رفتار خراب کردن وسایل شخصی مخصوصا اسباب بازی می باشد.

از دیگر رفتارهای آزار دهنده کودک غر زدن ، حرف بد زدن ، پرتاب کردن آب دهان ، جویدن ناخن و کتک

زدن می باشد که اگر کنترل نشود باعث ایجاد رفتاری مشکل در آینده می شود.

در صورت اعتنا نکردن به کودک نسبت به رفتار غلط او به وسیله پدر و مادر که در این گونه موارد از کودکان بخواهند.

درخواستش را به آرامی بگوید و در صورت موفق شدن کودک او را تشویق کنند.

شماره های تماس 01

وقتی که کودک متوجه رفتار غلط خود می شود و به او پایان می دهد .

اگر چه پدر و مادر از او عصبانی هستند.

منبع:مرکز مشاوره-در مقابل رفتارهای منفی کودک توجهی نکنید



:: برچسب‌ها: رفتارهای منفی کودک , تربیت کودک , رفتارهای آزار دهنده کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 218
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : جمعه 26 خرداد 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت کودک دو تا سه سال، همه چیز درباره تربیت کودک دو ساله
والدین تربیت کودک دو تا سه سال را بسیار دشوار می دانند و آن را یکی از پیچیده ترین دوران تربیتی در نظر می گیرند، زیرا کودک دوساله بسیار کنجکاو و بازیگوش است و نمی توان رفتار و حرکات او را پیش بینی کرد.

والدین باید در این سن رفتار مناسبی با کودک خود داشته باشند چون او خوب و بد را از هم تشخیص نمی دهد و ممکن است دست به کارهای خطرناکی بزند و به خودش آسیب برساند.

در سن دوسالگی کودک وارد دوره جدیدی از زندگی اش می شود او از نوزادی خارج شده و تبدیل به یک انسان کوچک می شود که تمام خصوصیات طبیعی یک انسان را دارد.

کودک در این سن شاید به حرف پدر و مادرش توجه نکند و طبق خواسته خودش عمل کند، والدین بهتر است با یک مشاوره مشورت کنند تا با مسائل تربیتی کودک در این سن آشنا شوند.

در این مقاله در مورد تربیت کودک در سن دوسالگی بحث خواهد شد.

تربیت کودک دو تا سه سال، اهمیت کسب تجربه
کودکان در این سن بسیار کنجکاو هستند و بیشتر به کشف کردن و فهمیدن مسائل علاقه دارند و با وسائل مختلف بازی میکنند تا بفهمند در دنیا هر چیزی چگونه کار می کند.

کودکان با کنجکاو بودنشان وسرگرم شدن با وسایل می توانند با موضوعات مختلفی آشنا شوند و هر اتفاقی در این سن می تواند برای آن ها جنبه آموزشی داشته باشد.

تربیت کودک دو تا سه سال
تربیت کودک دو تا سه سال
کودک در کنار پدر و مادرش به خوبی می تواند آموزش های لازم را ببیند و نیازی نیست در این سن به مهدکودک برود.

والدین باید صبر و حوصله داشته باشند تا در کنار خود به کودک مسائل مختلف را آموزش دهند.

مثلا هنگام جمع کردن برگ های خشک پاییزی، مشاهده رشد گل یا بزرگ شدن دانه در گلدان کوچک، حرکت ماهی در تنگ می تواند از کودک بخواهید تا به شما کمک کند و با هم این کارها را انجام دهید، کودک با این کارها تجربه های اولیه زندگی را فرا می گیرد.

کودکان در این سن بسیار خلاق هستند و والدین می توانند در این سن به پرورش خلاقیت کودکان خود فکر کنند.

والدین می توانند با شرکت در جلسات مشاوره مسائل مختلفی را یاد بگیرند و بهترین کارگاه کسب تجربه و مهارت های زندگی برای فرزند خود باشند.

تربیت کودک دو تا سه سال، شکل گیری شخصیت از دوسالگی
کودک در سن دوسالگی مهارت های کلامی اش افزایش پیدا می کند و می تواند علایق خود را ابراز کند و الویت هایش را بیان کند .

منبع:مرکز مشاوره-تربیت کودک دو تا سه سال، همه چیز درباره تربیت کودک دو ساله



:: برچسب‌ها: تربیت کودکان , اصول تربیتی کودک , تربیت کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 221
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 15 خرداد 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

آگاهی از چند روش تربیتی

قبل از هر چیز لازم است که در مورد روش های تربیتی توضیحاتی ارائه گردد، که والدین بنا به امکانات، ارزش های نظام خانواده، محدودیت های اجتماعی و … می توانند از این روش ها به دلخواه برای تربیت فرزندان خود استفاده کنند، به طور خلاصه این روش ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

روش گینات
روش گوردن
روش درایکورز
روش بکر
روش گینات
این روش که هدف آن آگاهی کودک از احساساتش در برابر اعضای خانواده است. از طریق بحث آزاد می توان به چنین هدفی رسید. در این روش اصولی وجود دارد که رعایت آن ها جهت تربیت کودکی ، مسئول ضرورت تام دارد.
اصل اول: پیام ارسال شده باید حاکی از احترام و توجه به کودک باشد، بدین معنی که در آن صداقت و احترام متقابل رعایت شود.
اصل دوم: پیامی که والدین برای کودکان می فرستند، باید نحوه انجام ار را دقیقا مشخص کند و ابهامی در آن موجود نباشد این پیام باید حاکی از عمل و فعالیت باشد. مثال (زهرا تلویزیون را نگاه نکن به جایش به رادیو گوش بده).
اصل سوم: والدین باید فعالیت و عمل کودک را مورد تشویق و نکوهش قرار دهند و به خصیصه شخصیتی او در این مورد توجه نکنند و مثلا گفته شود (لیلا تو چقدر ظرف ها را تمیز شسته ای و نگویند لیلا تو دختر خوبی هستی).
اصل چهارم: والدین در صورت احساس نگرانی از جانب کودکان، باید فورا و بدون احساس گناه موضوع را با کودک در میان بگذارند و به بحث و بررسی آن بپردازند.
اصل پنجم: مسئولیت یاد گرفتنی و عاملی درونی است و به مرور زمان آموخته می شود. طرز تلقی و رفتار والدین با کودک در مسئول به بار آمدن کودک نقش بسزائی دارد.
اصل ششم: در داخل خانواده باید بین افراد خانواده رابطه حسنه و آزاد برقرار باشد و تمام افراد خانواده بتوانند آزادانه عقاید خود را با دیگران در میان بگذارند، برخی مسائل خصوصی بین پدر و مادر موجود است که اطلاع از آنها برای کودک ضرورتی ندارد و نباید با کودک مطرح شود.
اصل هفتم: از کاربرد کلمه «اگر» خود داری شود. اگر حاکی از وجود شک و تردی در توانایی کودک است . در رفتار خود با کودکان نباید مشروط بود، بلکه باید به طور قاطع مسائل ضروری با کودک مطرح شوند.
اصل هشتم: منابع ایجاد نگرانی در کودک بیشمارند، باید علل نگرانی کودکان کشف شود و برای آنها اقدامات مقتضی به عمل آید.
اصل نهم: در آموزش مسائل جنسی، باید کودکان را با واقعیت مواجه کرد و مسائل را به طور جدی مطرح کرد. حتی قبل از تولد کودک دوم باید کودک اول آماده پذیرش ان شود. مثلا به کودک اول گفته شود به زودی خواهر یا برادری در خانواده متولدخواهد شد و همان طور که تو را دوست داریم او را نیز دوست خواهیم داشت.
اصل دهم: حسادت کودکان در خانواده باید به طور مناسب مورد بررسی قرار گیرد وگرنه رفتارهای نامناسبی نظیر خیس کردن رختخواب، راه رفتن در خواب، تعارض را موجب خواهد شد.
روش گوردن:
ایجاد رابطه و تفاهم بین والدین و کودکان، هسته اصلی نظریه گوردن را تشکلیل می دهد. والدین باید احساسات کودکان را با دقت درک کنند و کودک را تشویق کنند تا درباره عواطف و احساساتش صحبت کند، والدین نیز در بین عقاید و افکار و احساسات خود بهتر است حتی الامکان به طور آشکار بحث کنند زیرا پوشیده نگه داشتن عقاید و احساسات اعضای خانواده از یکدیگر به تشدید تعارض و ناراحتی ها کمک می کند.
در ارتباط کودک با والدین گوش دادن فعال از اهمیت خاصی برخوردار است. والدین باید قرا گیرند که به گفتار کودکشان فعالانه گوش دهند، پیام های ارسالی باید حاکی از صداقت و محبت به یکدیگر باشد، مذمت کردن کودکان به خاطر اشتباهشان کار پسندیده ای نیست. در ارتباط با کودک توصیه می شود که از پیام (من) به جای پیام (تو) استفاده شود.
والدین باید اعتماد کودک را جلب کنند و به طریقی با کودک رفتار کنند که در آن کسی بازنده نشود، همچنین گوردن معتقد است که با تغییر محیط ، می توان در رفتار کودک تغییراتی را به وجود آورد. روش گوردن در خانواده هایی که از آزادی زیادی در روابط افراد حکم فرماست با موفقیت بیشتری اجرا می شود. در مقابل در خانواده هایی که با روابط پدرسالاری، اجرای این روش زیاد موفقیت آمیز نیست. این روش در صورتی موفق است که از سنین اولیه درباره کودکان به مرحله اجرا درآید.
در روش گوردن به توانایی های فکری و تصمیم گیری کودکان بیش از حد اعتماد می شود و به آن ها آزادی زیاد اعطا می شود.


روش درایکوز
الف- کودک به محبت و پذیرش و تائید والدین نیاز دارد و ارضای این نیازها در تکوین شخصیت او موثر است. والدین باید نشان دهند که به کودک علاقه مندند و به او محبت دارند، کودک همچنین نیازهای اساسی دارد که اگر به طور مقبول و اجتماع پسندی آنها ارضا نگردد، به ایجاد خواسته ها و رفتارهای نامناسب در کودک خواهد شد.
ب- (درایکوز) با تاکید بر عقاید(آدلر) انسان را موجود اجتماعی می داند و مقتقد است که مشکلات انسان زائیده ارتباطات نامناسب اوست و باید مشکلات در انجمن خانوادگی حل و فصل شوند.
پ- هر کودک فردیت مخصوص به خود را دارد و مقایسه کودکان با یکدیگر و ایجاد رقابت های نامعقول بین آن ها صحیح به نظر نمی رسد.
ت- به توانایی کودک برای انجام کار باید اطمینان و اعتماد داشت و به پرورش اعتماد به نفس کودک اقدام کرد. همچنین کودک باید به خاطر کارهای مناسبی که انجام می دهد مورد توجه و تشویق قرار گیرد، برای ایجاد اعتماد به نفس، بهتر است که یادگیری ها و پیشرفت های کودکان گام به گام انجام پذیرد.
ث- چون کودک معنی رفتارهای کلامی و غیرکلامی را به خوبی تشخیص می دهند، والدین باید از هر گونه تظاهر خودداری کنند و سعی کنند در مقابل کودک رفتار واقعی خود را نشان دهند.
ج) چون تشویق در فرم گیری رفتار جدید کودک موثر است همیشه می توان رفتار مثبتی را در کودک جستجو و پیدا کرد و از آن به عنوان عامل مشوق و تقویت کنند رفتارهای مورد نظر استفاده کرد.مشاوره تربیتی کودک

منبع:کانون مشاوران ایران-آگاهی از چند روش تربیتی



:: برچسب‌ها: روشهای تربیتی کودک , تربیت کودک , روش تربیتی کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 234
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 19 ارديبهشت 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

آنچه که فقط یک پدر می تواند انجام دهد!

اگر فیلم های کمدی سه چهار دهه پیش را دیده باشید در تمام آنها کودکان در یک خانواده با پدر و مادر تا اخر عمر بزرگ می شدند. می توان گفت واقعیت آن چیزی نیست که در تلوزیون نشان داده می شود، اما هم چنان این دیدگاه که پدر بهترین ها را می داند به عنوان یک ایده ال فرهنگی وجود دارد.

نقش پدر در درجه اول به عنوان یک تامین کننده ای بود که اکنون از این کار رها شده است و به انجام کارهای مربوط به حیاط، تعمیر یک خودرو، شرکت در فعالیت های ورزشی بچه ها ویا به نمایش گذاشتن دانش و حکمت مشغول است .او مطمئنا شام درست نمی کند و لباس نمی شوید و قطعا مسئول اصلی مراقبت از فرزندانش نیست.

در طول ۵۰ سال گذشته، نقش پدر در خانواده ها به صورت قابل توجهی تغییر کرده است. امروزه یک پنجم از والدین، مردانی هستند که در حال ایفای نقشهایی هستند که به صورت سنتی توسط یک پدر و یک مادر باهم انجام می شد.

هرچند در دهه ی گذشته، درصد بچه های که با هردوی والدین زندگی می کنند به شکل قابل توجهی کاهش یافته است، نزدیک به دو سوم خانواده هایی که بچه دارند منتشکل از هم پدر و هم مادر است. در یک تحقیق زمینه ای (نظرسنجی) در سال ۲۰۱۳، تعداد ۲۴.۷ میلیون پدر که بخشی از یک زندگی متاهلی بودند و بچه های کوچک تر از ۱۸ سال داشتند مورد محاسبه قرار گرفتند. این پدرها، نسبت به پدرهای خود بسیار بیشتر درگیر مراقبت روزانه از فرزندانشان می شدند، و به احتمال زیاد پوشک بچه را به سرعت جرقه زدن برق عوض می کردند.

امروزه، پدران در حال حرکت فراسوی پدران مدل سال ۱۳۵۰ هستند که به ندرت خودشان را درگیر این مسائل میکردند. آنها اکنون مسئولیت پذیری و زمینه سازی برای آموزش کودکان هر دوجنس را به عنوان تعریف جدیدی از مردانگی در نظر می گیرند.

مشارکت فعال توسط مردی که فرزندانش را دوست دارد، الگویی از زندگی واقعی به فرزندانش ارائه می دهد که چطور به عنوان یک انسان در قرن ۲۱ زندگی کنند و چه انتظاراتی از دیگران داشته باشند.

مادران تنها، پدریزرگ و مادربزرگ ها نیز می توانند و باید کودکان را به خوبی پرورش دهند، اما مسائلی وجود دارد که فقط یک پدر یا کسی شبیه به پدر که به طور منظم سالهای زیادی درگیر است می تواند انجام دهد:

.الگویی باشید برای این امر که مردان شایسته، با زنها به شایستگی و مساوات رفتار می کنند:

کودکان از زندگی خود می آموزند. هنگامی که یک پدر زنان را در زندگی اش به عنوان افرادی باهوش و توانا در نظر می گیرد، بچه ها یاد میگیرند که آنها هم به همین شیوه رفتار کنند. وقتی نگرش یک مرد نسبت به زنها به مانند نگرشش نسبت به مردها احترام آمیز است، پسرها و دخترها یاد می‌گیرند که زنان در بین دو جنس پایین تر نیستند. هنگامی که یک مرد از دیگر مردانی که اقدام به فریاد زدن، ترساندن، بدرفتاری یا دست کم گرفتن زنان می کنند (چه درخیابان و چه در صفحه نمایش تلوزیون)، انتقاد می کند، او الگویی برای این امر می شود که یک مرد واقعی در مقابل تهدید شدن یا تحقیر شدن زنان می ایستد.

.نشان دهید که یک مرد چطور باید به زنی که دوستش دارد عشق بورزد:

وقتی یک مرد با مادر فرزندانش با محبت و احترام رفتار می کند، پسرها یاد میگیرند که چطور با زنی که دوستش دارند رفتار کنند، دخترها نیز یاد می گیرند که انتظار داشته باشند که مردی که آنها را دوست دارد با آنها عاشقانه رفتار کند. هنگامی که پدرشان بزرگ ترین حامی مادرشان است، پسرها و دخترها هر روز درس می‌گیرند که یک مرد واقعی در یک رابطه خوب چگونه رفتار می کند.

 

.احترام گذاشتن به تمایلات جنسی سالم مردانه را آموزش دهید:

ارزش های فرهنگی و قانون مشخص کرده اند که تجاوز جنسی یک جنایت فجیع است. در نظرسنجی ها، بسیاری از مردم موافقند که وفادراری در روابط، نه تنها خوب است بلکه برای زنده ماندن و رشد یک رابطه ضروری است. اما بازی های ویدیوئی، صنعت پورن، فیلم ها و حتی جشن ها، اغلب چیزی خلاف این را به تصویر می کشند. این منجر به ادامه سردرگمی ها در باره‌ی آنچه که رضایت و عدم رضایت رابطه جنسی تلقی می شود، می گردد. تجاوز به عنف، موضوع همیشگی جوک هاست. دخترها هنوز پیش بینی می کنند که چه چیزی بپوشند تا تمایلشان را نسبت به این روابط نشان دهند. آهنگ های پاپی وجود دارند که این کارها را عادی نشان می‌دهند و یا بهانه ای برای انجام آن است. درحقیقت تنها ۳ درصد از متجاوزین هستند که حتی یک روز را هم در زندان نگذرانده اند.

فرهنگ نیز به نظر می رسد به همان اندازه درباره ی ارزش های وفاداری سردرگم شده است. داستان هایی از افراد مشهوری که متقلب بوده اند تقریبا هر هفته در روزنامه ها ومجلات به نمایش در می اید.

پادزهر چنین نظرات گیج کننده و ترسناک درباره ی تمایلات جنسی مردانه، پدری است که به فرزندانش نشان می دهد که یک مرد هرگز نباید زنی را مجبور به انجام رابطه جنسی کند، و اینکه یک زن حق دارد “نه” بگوید و یک مرد واقعی به یک “نه” به عنوان یک “نه” احترام می‌گذارد، نه به عنوان یک “شاید”.

منبع:کانون مشاوران ایران-نقش پدر در تربیت کودک



:: برچسب‌ها: نقش پدر در تربیت کودک , کودک , تربیت کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 221
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 27 اسفند 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

راه هایی که برای متقاعد کردن کودکان وجود دارد

متقاعد کردن کودک به انجام کارهایی که نمی خواهند انجام دهند می تواند چالش برانگیز باشد، هم چنین توقف کارهایی که نمی خواهید آنها انجام دهند نیز سخت تر می باشد. در این مقاله یازده روش تربیت کودک برای باانگیزه کردن کودکان برای کارهایی که می خواهید انجام دهند آورده شده اند، بیایید با هم این روش ها را مرور کنیم.

1.اهدافی را تعیین کنید

از آنها بخواهید که لیستی از اهداف کوتاه مدت و یک هدف بلند مدت را تهیه کنند. اطمینان حاصل کنید که اهداف قابل دستیابی هستند اما برای دستیابی به آن نیاز به تلاش دارند.

2.موفقیت ها را جشن بگیرید

هنگامی که فرزند شما اهداف خود را انجام می دهد ، به آنها بگویید که به آنها افتخار می کنید. این چیزها را با هم جشن بگیرید. در بعضی موارد ، به فرزندتان بخاطر سخت کوشی آنها پاداش دهید.

3.گاهی رقابت ایجاد کنید.

رقابت سالم را تشویق کنید. فرزندتان را تشویق کنید که دونده دیگری را در یک مسابقه دو پشت سر بگذارد یا سعی کند نمرات معقول تری نسبت به بقیه داشته باشد. در مورد مثبت بودن و قدرت داشتن  فرزند خود رقابت ایجاد کنید و هرگز در مورد  نقاط منفی و ضعف  رقیب صحبت نکنید.

4.برای متقاعد کردن کودک آنها را تشویق کنید

به فرزندانتان نشان دهید که به آنها باور دارید. به آنها بگویید که چقدر عالی هستند. هرگونه شک و تردید نسبت به خود را در آنها از بین ببرید.

برای آن ها داستان کودکانه بخوانید.

 

5.علاقه نشان دهید.

علاقه مند شوید درباره علاقه های فرزندتان بیاموزید. در مورد آنها با فرزندتان صحبت کنید و گوش دهید. این به فرزندان شما نشان می دهد که شما به آنها اهمیت می دهید و آزادانه می توانند در مورد منافع خود با شما صحبت کنند

6.شور و شوق را در او کشف کنید.

فرزندان خود را تشویق کنید تا آنچه را که علاقه مند هستند کشف کنند. این مسئله ممکن است نیازمند تلاش باشد تا به نتیجه ای برسید. از آنها در سفر خود به سمت شور و شوق حمایت کنید و از آنها بخواهید که ادامه دهند تا اینکه موضوعات را دریابند.

7.خوش بین بودن یک گام موثر در متقاعد کردن کودک

چشم انداز مثبت و خوش بینانه را نسبت به فرزندان خود حفظ کنید. اگر آنها ترس یا شک را در چشمان شما ببینند ، احتمالاً اعتماد به نفس خود را از دست خواهند داد. داشتن یک رویکرد مثبت می تواند که دیدگاه کلی آنها نسبت به یک وضعیت را روشن تر سازد.

8.فشار همسالان

گاهی اوقات، فشار کمی از سوی همسالان چیز بدی نیست. این می تواند بچه های شما را وادار به انجام بهتر کار در مدرسه یا ورزش کند زیرا آنها می خواهند در کنار دوستان خود باشند. با این حال، مراقب باشید که فشارهای همسالان خیلی زیاد نشود.

9.برای  متقاعد کردن کودک برنامه ریزی کنید

برای رسیدن به اهداف، شما به یک برنامه نیاز دارید. به فرزندان خود کمک کنید تا یک استراتژی برای رسیدن به اهداف خود ایجاد کنند. برای دستیابی به آنها یک برنامه گام به گام تهیه کنید.

درمان و دلایل لجبازی کردن کودک را بیاموزید.

 

10.آنها را هیجان زده کنید.

فرزندان خود را در مورد اهداف و آرزوهایشان هیجان زده کنید. نشان دهید که شما نیز برای آنها هیجان دارید. انرژی مثبت و آدرنالین باعث خواهد شد تا آنها به  کار سخت خود ادامه دهند و از تلاشهای خود راضی باشند.

11.از مشاور کمک بگیرید

برای آشنایایی با برترین روانشناسان کودک و نوجوان می توانید با شماره 02122354282 و 02122247100 تماس حاصل کرده و برای مطالعه در مورد تربیت کودک به تفکیک سن به سایت روانشناسی کودک خلاق مراجعه فرمایید.

 

راه هایی که برای متقاعد کردن کودکان وجود دارد



:: برچسب‌ها: متقاعد کردن کودکان , تربیت کودک , لجبازی کردن کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 247
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : جمعه 14 بهمن 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت کودکان سه ساله، ۱۲ راه درمان لجبازی کودک سه ساله دکتر هلاکویی و آموزش کودک سه ساله در خانه در این مقاله آمده است. کودکان سه ساله علاقه مند هستند که روی مهارت های حرکتی خود کار کنند. آن ها ممکن است تمام صبح را به پایین رفتن از سرسره یا بازی با سه چرخه بگذرانند. آن ها دوست دارند کارهای مشابه را بارها و بارها انجام دهند، این کر باعث می شوند مهارت بیش تری کسب کنند.

به یاد داشته باشید که هر کودکی متفاوت است. آن ها ممکن است با سرعت های متفاوتی یاد بگیرند و رشد کنند اما می توان برخی از انتظارات را به طور کلی از کودک سه سال داشت.

تربیت کودک سه ساله | توانایی بچه های سه ساله
مهارت های فیزیکی
کفش خود را می پوشد (اما نمی تواند بند آن را ببندد)
می تواند خودش لباس بپوشد.
می تواند با قاشق کوچک غذا بخورد حتی اگر مقدار زیادی از غذا را بریزد.
می تواند بایستد، تعادل داشته باشد و روی یک پا بپرد.
می تواند یک توپ پرتاب کند.
با هر دو پا می پرد.
می تواند با سه چرخه رکاب بزند.
از توالت استفاده می کند البته ممکن است به کمک نیاز داشته باشد.
نیازهای عاطفی کودک سه ساله
نیاز به درک شدن
آزادی در اشتباه کردن
تشویق و تمجید
لزوم اعلام استقلال
آزادی در تصمیم گیری متناسب با سن
رشد ذهنی کودک سه ساله
به داستان های کوتاه و کتاب گوش می دهد.
داستان هایی که تکرار یا شعرگونه هستند را دوست دارد.
دوست دارد با خاک بازی کند.
می توانید یک پازل شش تکه را کنار هم بچینید.
صداهای رایج را می شناسد.
رنگ های رایج مانند قرمز، آبی، زرد، سبز را می شناسد.
می تواند دو یا سه چیز را بشمارد.
می تواند دستورالعمل های ساده را دنبال کند.
مهارت صحبت کردن
با استفاده از سه تا پنج کلمه در قالب جمله صحبت می کند.
دوست دارد همان کلمات و صداها را بارها و بارها بگوید.
آواز خواندن را دوست دارد و می تواند یک آهنگ ساده را تکرار کند.


سوال می پرسد.
کلماتی را می سازد که هیچ معنایی ندارند.
مهارت ارتباطی با دیگران
کودک شما احتمالاً در حال حاضر روان صحبت می کند و ۷۵ تا ۱۰۰ درصد از آنچه می گویند را متوجه خواهید شد، اما اگر با صداهای خاصی مشکل داشت نگران نباشید: این طبیعی است و بیشتر اوقات آن ها بدون کمک نیز این مشکل را پشت سر می گذارند.

می خواهد بزرگسالان را راضی کند.
از انجام کارهای ساده و کمک به دیگران لذت می برد.
دوست دارد به تنهایی، اما در کنار کودکان دیگر بازی کند.
برای مدت کوتاهی با کودک دیگری بازی خواهد کرد.
دوست دارد “خانه” بازی کند.
نکاتی برای کار با کودکان سه ساله
در تربیت کودک سه ساله به یاد داشته باشید که نمی توانند برای مدت طولانی بنشینند.
انتظار مشکلات با دستشویی را داشته باشید زیرا بچه های سه ساله هنوز در حال یادگیری هستند.
به کودکان اجازه دهید در کارهای ساده مانند چیدن اسباب بازی ها، چیدن میز، مرتب کردن جوراب ها، تا کردن دستمال ها و غیره را انجام دهند.
به یاد داشته باشید که کودکان سه ساله نمی توانند چیزی را به اشتراک بگذارند. یادگیری این مهارت ها بعداً به دست می آید. بیش از یک اسباب بازی مشابه داشته باشید تا از دعوا جلوگیری کنید.

منبع:کانون مشاوران ایران-تربیت کودک سه ساله | فوق تخصص روانشناسی



:: برچسب‌ها: کودک سه ساله , تربیت کودک , تربیت کودک سه ساله ,
:: بازدید از این مطلب : 195
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 13 بهمن 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال، دوره حساس پایان کودکی (+ نکات تربیتی)

تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال از دوره های دشوار تربیتی به حساب می آید زیرا در این سن دوران کودکی به پایان می رسد، والدین برای تربیت و پرورش کودک ۶ تا ۱۲ سال وارد مرحله جدید و شگفت انگیزی می شود، فرزندتان در این سن به مدرسه می روند و فعالیت های علمی، ورزشی و هنری را به طور جدی آغاز می کنند.

انجام دادن این فعالیت ها باعث می شود تا از لحاظ شناختی و تفکر به سطح بالایی ارتقا یابند و این مسئله والدین را مجبور می کند تا در تربیت فرزندشان به نکات بیشتری توجه کنند و مسائل آموزشی و پرورشی را مدنظر قرار دهند.

در این مقاله ما به بررسی مسائل رشدی و نیازهای کودک می پردازیم و هم چنین یک سری از نکات تربیتی را بیان می کنیم که مطالعه آن ها برای شما سودمند خواهد بود، در این سن حساس می توانید از مشاور کودک کمک بگیرید تا در زمینه تربیتی به شما کمک کنند و یار همراه شما در تربیت درست فرزندتان باشند.

تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال، آگاهی از جنبه های گوناگون رشد
در صورتی که والدین در مورد رشد کودک و تغییرات آن آگاهی داشته باشند بهتر می توانند با نیازهای تربیتی کودک شان آشنا شوند و در این زمینه با دید روشن تری اقداماتی را انجام می دهند، سن تربیت کودک شیوه و روش والدین را تحت تاثیر قرار می دهد در این خصوص شما می توانید از کتاب های مفیدی استفاده کنید و از روانشناس متخصص کمک بگیرید تا در خصوص تربیت فرزندتان موفق شوید، در ادامه این مقاله مهم ترین تغییرات رشدی کودک در مقطع سنی ۶ تا ۱۲ سال مورد بررسی قرار می گیرد.

رشد و تغییرات شناختی در تربیت کودک ۶ تا ۱۲
از جمله مهم ترین تغییراتی که در سطح شناخت و تفکر کودک در سنین مدرسه رخ می دهد این است که او می تواند به تفکر منطقی تری دست یابد و به خوبی روابط علت و معلولی را درک می کند و از تاثیر رفتار خود بر سایر افراد آگاه می باشد.

در سن مدرسه توانایی حافظه کودک افزایش می یابد و کودک می تواند اشیا و اجسام را بر اساس ویژگی های مشترک آن ها طبقه بندی کنند، یادگیری این ویژگی ها باعث می شود تا کودک مهارت های ریاضی را به طور شگفت آوری یاد بگیرد، در نتیجه او قادر است تا مسائل ریاضی را یاد بگیرد و آن ها را حل نماید. از مشاور کودک خود بخواهید تا روی مسائل شناختی تمرکز داشته باشد و به خوبی آن ها را به کودک آموزش دهد.

اهمیت رشد مهارت های ارتباطی و زبانی در تربیت کودک
کودک در سن ۶ تا ۱۲ سال مهارت های زبانی اش را تکمیل می کند و زبان را برای مقاصد پیچیده تری مورد استفاده قرار می دهد، در سن ۸ سالگی کودک روزانه ۲۰ کلمه جدید یاد می گیرد و در انتهای این دوره به گنجینه ی کاملی از کلمات دست خواهد یافت.

در ارتباطات می تواند مکالمات پیچیده ای داشته باشد و شما قادر هستید تا صحبت های او را به خوبی بفهمید، هم چنین فرزند شما در این دوره از دستورالعمل های ساده پیروی می کند، او می تواند خاطراتی از شرح فعالیت های روزانه اش بنویسد و به تنهایی کتاب هایی که متناسب با سطح سنی او می باشد را مورد مطالعه قرار دهد، اگر در این سن کودک شما دچار اختلال زبانی و گفتاری بود حتما به مشاور اطلاع دهید تا برای رفع آن شما را راهنمایی کند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال | چرا کودک در این دوران شکننده است؟



:: برچسب‌ها: تربیت کودک , تغییرات هیجانی کودک ۶ تا ۱۲ سال , تربیت کودک ۶ تا ۱۲ سال ,
:: بازدید از این مطلب : 263
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 8 مهر 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

رفتار با کودک در سنین مختلف چگونه باشد؟

رفتار با کودک در هر سنی متفاوت می باشد و حساسیت های خاص خودش را دارد بسیاری از والدین در جلسات مشاوره نگران فرزندشان می باشند که با او چطور رفتار کنند و در مورد روش های تربیتی سوال های بسیاری می پرسند. تربیت کودک امری ساده و راحت نمی باشد و نیاز به اطلاعات خاصی دارد بنابراین والدین نمی دانند در برابر رفتارهای کودک مانند شیطنت، پرخاشگری، دروغ گویی و غیره چه رفتاری داشته باشند و چه واکنشی از خودشان نشان دهند.

در صورتی که شما در مورد تربیت کودک و نحوه رفتار با او چالش هایی را تجربه می کنید، این مقاله را تا انتها مورد مطالعه قرار دهید زیرا در آن به توضیحات بیشتری در مورد روش های رفتار با کودکان در سنین مختلف پرداخته شده است، می توانید از مشاوره کودک کمک بخواهید تا در این خصوص شما را راهنمایی کند.

رفتار با کودک در سنین مختلف
چگونگی رفتار با فرزندان از مسائل حیاتی و مهم هر پدر و مادری می باشد و والدین در این خصوص باید اطلاعات را کسب کنند، این آگاهی را می توانند از طریق مطالعه و یا مشورت با روانشناس متخصص مهارت رفتار با کودکان به دست آورند، برای آن که بتوانید با کودکتان رفتار صحیح و درستی داشته باشند باید نسبت به تغییرات شناختی، زیستی، اجتماعی و روانی فرزندتان در هر دوره سنی آگاهی به دست آورند و از این طریق با نیازهای کودک به درستی آشنا شوند و مناسب ترین شیوه رفتاری را در پیش بگیرند، در ادامه این مقاله با توجه به نیازها و تغییرات کودک در سنین مختلف نکات تربیتی به طور جداگانه بیان شده است که می تواند برای شما مفید باشد.

رفتار با کودک، ترتیب کودک ۲ تا ۳ سال
باید والدین این نکته را در نظر بگیرند که علاوه بر نیاز جسمانی به نیاز عاطفی فرزندان باید بسیار توجه شود زیرا در این سن نقش مادر در تربیت فرزندان بسیار مهم و برجسته می باشد و کودک در این دوره سنی از لحاظ عاطفی و هیجانی به مراقبت ویژه ای نیاز دارد.

شاید برای شما باورنکردنی باشد اما دریافت محبت و مراقبت هیجانی از جانب والدین باعث می شود تا بر میزان ترشح هورمون رشد و ابتلا به اختلالات سازگاری که در دوران بعدی زندگی فرد به وجود می آید اثر بگذارد، به همین دلیل لازم است تا سطح متعادلی از محبت و توجه را به فرزندتان منتقل کنید و رفتار صحیح و درستی با آن ها داشته باشید.

استقلال کودک
از نظر روانشناسی مهم ترین مسئله ای که در سنین ۲ تا ۳ سال رخ می دهد این است که کودک نیاز به استقلال پیدا می کند، به همین دلیل ممکن است برای هر کاری مانع شما شود و دوست داشته باشد خودش آن کار را انجام دهد، تا جایی که برای کودک خطری نداشته باشد می توانید به او فرصت بدهید تا استقلال را در این امور تجربه کند این کار به رشد روان شناختی و اجتماعی کودکتان کمک می کند و در صورتی که بیش از حد در برابر کودک مقاومت کنید باعث لج بازی شدید و پرخاشگری او می شوید و نیاز به استقلال را در او سرکوب می کنید.

هم چنین باید این نکته را در نظر بگیرید که فرزندتان هنوز مهارت های حرکتی را به درستی یاد نگرفته است و ممکن است در انجام برخی کارها اشتباهاتی داشته باشد بنابراین شما باید سعی کنید در برابر این اشتباهات صبور باشید و کودک تان را مورد سرزنش و تحقیر قرار ندهید زیرا اگر کودک احساس شرمندگی و تحقیر کند ممکن است در دوره های بعدی در رشد کودک اختلالاتی به وجود آید که به سلامت روحی و هیجانی او آسیب بزند.

منبع:مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-رفتار با کودک در سنین مختلف چگونه باید باشد؟



:: برچسب‌ها: رفتار با کودک , تربیت کودک , رفتار با فرزند ,
:: بازدید از این مطلب : 282
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 30 مرداد 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت فرزندی مسئولیت پذیر یکی از مهم ترین آرزو ها و یا اهداف پدران و مادران است.

همه ی والدین آرزو دارند فرزندی مسئولیت پذیر پروش دهند و تصور داشتن کودکی بی مسئولیت که در بزرگسالی به فردی لجباز و ضداجتماع تبدیل می شود، بسیار آزار دهنده است.

برای برخی از والدین تصور داشتن فرزند مسئویت پذیر در حد آرزو باقی می ماند.

چگونه یک کودک مسئولیت پذیر داشته باشیم؟
به عبارت دیگر دسته ای از والدین چنین تصور می کنند که مسئولیت پذیری امری ذاتی است و با اعمالی مانند دعا و آرزو می گویند “کاش فرزندم مسئولیت پذیر شود!”.

کودک مسئولیت پذیر - مشاورکو (3)
کودک مسئولیت پذیر – مشاورکو
اگر چه این نگرش می تواند به شدت خطرناک باشد اما بسیار رایج است.
در نقطه ی مقابل این نگرش، دسته ای از والدین بر این اعتقادند که مسئولیت پذیری امری نیازمند آموزش و یادگیری است و تلاش می کنند تا با بهره گیری از بهترین اصول، آن را به فرزندشان آموزش دهند.

برای شروع بهتر است به این سوال پاسخ دهید که ” نگرش شما در خصوص آموزش مسئولیت پذیری از کدام یک از دو اصل نام برده شده تبعیت می کند؟”

در صورتی که جزء دسته ی دوم هستید می توانید به مطالعه ی متن ادامه دهید و راهبردهای لازم برای “آموزش مسئولیت پذیری” به کودک تان را بیاموزید.

حق انتخاب، خط اول آموزش مسئولیت پذیری
نمی توان قصد آموزش فرزندی مسئولیت پذیر داشت و از “حق انتخاب” صحبت نکرد.

ممکن است با خودتان بگویید “چگونه به کودکی سه ساله حق انتخاب بدهم؟!”

اما رفتار بر اساس اصول نظریه انتخاب می گوید که این کار ممکن است.

برای این منظور لازم است زبان نظریه ی انتخاب را بیاموزید و با الفبای آن با کودک تان گفت و گو کنید.

نظریه ی انتخاب چه می گوید؟
بر اساس اصول اساسی نظریه ی انتخاب، ما بر رفتار هیچ کس جز خودمان کنترل نداریم و تلاش برای کنترل دیگران بی فایده است.

ویلیام گلسر پایه گذار این رویکرد معتقد است اصولا هر آنچه که از ما سر می زند، یک رفتار است و با تغییر رفتارهای مان می توانیم پیامدهای دیگری را تجربه کنیم.

منبع:مشاور کو:مرکز مشاوره روانشناسی و مشاوره آنلاین-چگونه یک کودک مسئولیت پذیر داشته باشیم؟



:: برچسب‌ها: کودک مسئولیت پذیر , تربیت کودک , کودک بی مسئولیت ,
:: بازدید از این مطلب : 280
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 28 تير 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

یکی از دغدغه‌های والدین تربیت درست و صحیح کودکان خود می‌باشد، ولی برخی مواقع پیش می‌آید که هر چه والدین سعی می‌کنند باز هم کودک خود را دارای مشکل می‌یابند، شاید دزدی یک از بحرانی‌ترین ناهنجاری اخلاقی در کودک است و سالیان دراز افکار تمامی اقشار را به خود مشغول کرده است و همواره محققین در پی علت‌یابی آن می‌باشند. در این مطلب به چرایی و چگونگی آن می‌پردازیم.

گاهی والدین تغییرات رفتاری در کودکان خود می‌یابند که با ساختار اخلاقی خانواده کاملا مغایرت دارد، آنها می‌بینند کودک بدون آنکه واقف به عمل خود باشند خیلی راحت دست‌درازی به وسایل کودکان همبازی خود می‌کنند و بعد از بازی آن اسباب‌بازی را به خانه می‌آورند و یا زمانی که برای خرید همراه والدین خود به سوپرمارکت می‌روند به دور از چشم والدین خوراکی‌ها را برمی‌دارند و در جای پنهان می‌کنند و این رفتار هم تا سن 8 سالگی به اوج خود می‌رسد و باعث نگرانی پدر و مادر می‌شود. والدین در تمام دورانی که می‌خواهند صاحب فرزند شوند تلاش دارند که رفتاری صادق و درست داشته باشند تا انعکاس درستی روی کودک آنها داشته باشد، علیرغم همه این تلاش‌ها کودک آنها از همان دوران کودکی دزد شده است و باعث نگرانی و دلهره والدین و در برخی مواقع باعث شرمندگی والدین می‌شود، در این هنگام والدین باید توجه داشته باشند که کودک آنها آیا قوه تشخیص این مسئله را دارد و اگر ندارد باید تلاش کنند که با مراقبت و هشدارهایی که به او می‌دهند و همچنین با آموزش‌های اجتماعی به او یاد بدهند که این کار درستی نیست و دارای عواقب منفی می‌باشد، ولی هنگامی که کودک به حدی رسیده باشد که بتواند تشخیص دهد که عمل زشت و نادرستی را انجام می‌دهد ولی باز هم دوست دارد که این کار را انجام دهد و آگاهانه تن به سرقت می‌دهد باید در این زمان واقعا شیوه‌ای را در پیش گرفت و به فکر اصلاح کردن فرزند خود باشید و برای او نگران باشید.

 

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-دزدی کودکان را مهار کنید



:: برچسب‌ها: آموزش کودک , تربیت کودک , مشاوره خانواده ,
:: بازدید از این مطلب : 416
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 27 دی 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

زمانی که به گذشته خود می‌اندیشیم می‌بینیم قصه گفتن مادرها و مادربزرگ‌ها ذهن ما را نوازش می‌کرد و با زیبای‌های کلام آنها شاد و خرسند می‌شدیم و زمانی از زندگی عادی خود دور می‌شدیم و همراه کلام آنها به دور دست سفر می‌کردیم و با ذهن کودکانه خود خیالپردازی می‌کردیم. هنگامی که از مادران سوال می‌کنیم از کجا این قصه‌ها را می‌دانید، می‌گفتند مادران ما گفته‌اند؛ بنابر این نتیجه می‌گیریم که این قصه‌سرای‌ها از زمان‌های دور انسان‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده است و هر زمانی مادری که می‌خواست کودک خودش را به آرامش برساند متوسل به قصه‌های که زبان‌به‌زبان نقل شده، می‌شد تا صنعت چاپ توانست همین قصه‌ها را جمع‌آوری کند و بصورت کتاب درآورد.

تاریخچه قصه‌‌‌گویی همواره با انسان بوده و اثرات مثبت و منفی هم به همراه داشته، گاهی یک قصه می‌تواند اثری در آینده کودک داشته باشد که ده‌ها آموزش چنین اثری را ندارند.

برخی از کودکان دارای اختلال‌های رفتاری می‌باشند. این کودکان معمولا رفتارشان با هم سن‌های خود متفاوت است و دارای ویژگی‌های خاص می‌باشند، میزان شرارت و شیطنت آنها از گروه سنی‌‌شان بیشتر می‌باشد. آنها توجه‌ای به دیگران ندارند و حقوق آنان را زیرپا می‌گذارند و به طور کلی با هر قانون و قوانین مخالفت می‌کنند. این کودک در محیط‌های اجتماعی کنترل بر رفتار‌های هیجانی خود ندارند، مثلا نمی‌توانند با هیجان‌های فرهنگی، سنتی، قومی ارتباط برخورد کرد و این گونه رفتارها در اجتماع باعث می‌شود که تاثیر منفی برای او به جا بگذارد و نتواند سازگاری با محیط را تجربه کند، و اینگونه کودکان شدیدا در معرض افسردگی قرار دارند. عدم سازگاری با محیط در کودک باعث می‌شود که کم‌کم بدرفتاری با دیگران را شروع کنند و از محیط‌های مختلف طرد شوند، و این عوامل باعث می‌شود که کودک کمتر در محیط‌های مناسب آموزشی و فرهنگی قرار بگیرد و هر روز وضعیت کودک ناهنجارتر می‌شود و حتی بزرگترها هم تحمل ندارد و متوسل به تنبیه کودک می‌شوند.

قصه‌درمانی را نمی‌توان به عنوان یک روش درمانی محسوب کرد، در قصه‌درمانی می‌تواند خیلی نامحسوس کودک را همراهی کند که ادبیات و روش زندگی خود را تغییر دهد و رفته‌رفته خود را در آن قصه‌های شیرین ببیند و از کجروی‌های زندگی خود را تغییر دهد و از آن قصه‌ها روش‌های جدید چگونه زندگی کردن را می‌آموزد بدون آنکه به او امر شود و او یاد می‌گیرد که چگونه با دیگران روابط اجتماعی و خوب را برقرار کند. بیشتر کودکان از شخصیت‌های قصه‌ها و افسانه‌ها تاثیر می‌پذیرند و خود را در آنها می‌یابند و سعی می‌کنند به شخصیت آن افراد نزدیک شوند و در رفتارهای خود را اصلاح می‌کنند، قصه تقویت قدرت فهم و بیان، پرورش خلاقیت، آموزش زبان و افزایش گنجینه واژگان کودکان نیز از دیگر تأثیرهای آموزشی و تربیتی داستان‌سرایی به‌‌شمار می‌روند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-درمان روانشناختی کودکان با قصه‌درمانی



:: برچسب‌ها: تربیت کودک , رفتار کودک , قصه درمانی ,
:: بازدید از این مطلب : 381
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 27 دی 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

کودکان معمولا در سنین خردسالی 4 الی 5 سالگی شروع به جویدن ناخن می‌کنند و این یک اختلال و واکنش روانی است. هیجانات و اضطراب‌ها اغلب باعث ناخن جویدن در این سنین می‌شود. شاید ناخن جویدن، می‌تواند روشی برای ابراز دلگیریها و دلخوری‌ها و دلواپسی‌ و یا جلب توجه کودکان در این سنین باشد.

این عمل را کودکان هم می‌تواند از والدین یاد بگیرند و گاهی هم به علت وجود اضطراب و استرس به ناخن جویدن روی می‌آورند.

شاید کودک شما به علت کاهش اعتماد به نفس ناخن‌های خود را می‌جود و کودکانی که ناخن می‌جوند اغلب در نزد همسالان خود دستانشان را مخفی می‌کنند و این موضوع باعث خجالت آنها می‌شود.

به هر حال می‌تواند بیان داشته که ناخن جویدن یک اختلال محسوب می‌شود و باید تلاش کنیم که این رفتار را از دوران کودکی از بین ببریم زیرا در این مرحله آسانتر می‌باشد و شاید این مسئله تا بزرگسالی ادامه داشته باشد و بعدها به صورت یک عادت در آید.

اگر بتوانیم منبع استرس را در کودک پیدا کنیم و در رفع آن تلاش نمائیم، کودک به راحتی ناخن جویدن را کار می‌گذارد.

به چند نکته برای رفع این عادت توجه کنید:

1- کوتاه کردن ناخن‌ها

ناخن‌های کوتاه شده کمتر مورد توجه کودک برای جوید قرار می‌گیرد و این کار را هر چند روز یکبار تکرار بفرمایید و سوهان بزنید که حتی نتواند تکه‌های کوچک ناخن را به دندان بگیرد.

2- هنگامی که کودک ناخن می‌جود حواس او را به طرف دیگر منحرف کنید.

در هنگام این عمل حواس کودک را پرت کنید و از او بخواهید یک کار مهیج که او دوست دارد را انجام دهد که در آن انگشتانش هم مشارکت داشته باشد مثل بازی با یک اسباب بازی، بازی با لوگوی خانه‌‌سازی و از این قبیل.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-جویدن ناخن در کودکان



:: برچسب‌ها: اضطراب , تربیت کودک , جویدن ناخن , درمان استرس ,
:: بازدید از این مطلب : 376
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 6 دی 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت کودک

دوست داشتن و نفرت را به کودکتان آموزش دهید!
گوش دادن به احساسات شخصی که در مقابل ما نشسته و این‌که خودما را جای او قرار دهیم یعنی همدلی کردن با او، یعنی احساساتش را درک می‌کنیم و عواطف یک اصل مهم در سازگاری رابطه‌هاست، ولی همین همدلی کردن و گوش کردن‌ها را باید از زمان کودکی به فرزندتان بیاموزید. آن خانواده‌ای که از احساسات دیگران مطلبی را نیاموخته و از مهارت درک هیجان چیزی نمی‌داند و یا دارای ضعف‌های زیادی در این زمینه‌ها است، مگر می‌شود از آنها انتظار داشت که فرزندشان بتواند دیگران را درک کند؟ خانواده‌ای که هنوز خودش نمی‌داند در برابر رفتارهای کودک مثل، بدخلقی، بدرفتاری، پرخاش، بدغذایی و یا ناملایمات او چه عکس‌العملی از خود نشان دهد، پس چه توقعی می‌توان از خود کودک داشت؟

افرادی که وقتی در حضورشان صحبت از همدلی و یکرنگی می‌کنیم گویا برایشان حرف پرت و پلا و بی‌منطق و قاعده زده‌ایم و یا جمله مسخره‌ای را گفته‌ایم، نمی‌توان از آنها توقع داشت که بتوانند برای فرزندانشان صحبت از همدلی کنند و کودک خود را به آرامی و فروتنی و نرم‌خویی سوق دهند و یا بتوانند بیش از حد در این زمینه‌ها موفق عمل کنند. همه‌گیر شدن توقف در خود و بی‌اعتنایی به دیگران در جامعه زنگ خطری برای همه ماست، چون اساسا چه بخواهیم چه نخواهیم همه ما روی یک قایق نشسته‌ایم و پیش می‌رویم و سوراخ کردن این قایق به ضرر همه تمام خواهد شد. اگر تصور کنیم با یکجانبه‌گرایی و خودخواهی می‌توانیم صاحب درک و کمالات شویم و یا بخواهیم خودمان را دست بالا بگیریم و افکار خود را بیش از حد به رخ دیگران بکشانیم، نه‌تنها خودمان ضرر می‌کنیم، بلکه فرزندی که تحت کنترل ماست، هر لحظه از عملکرد و طرز برخورد و افکار ما کپی می‌کند نیز ضرر می‌کند.
ما در این مقاله درباره مهارت توجه به دیگری، همدلی و درک هیجان‌ها، عواطف و اندیشه‌های دیگران را ترجیحا از دید و نگاه خانواده بررسی می‌کنیم و بر این موضوع تاکید می‌کنیم که اصل و مبنای ما خود پدرها و مادرها هستند. پدر و مادرانی که قرار است فرزندانی با روان و ذهن سالم تحویل جامعه بدهند و به آنها بفهمانند که در آینده سکانداران این جامعه آنها هستند. تردید نکنید درک احساسات و عواطف دیگران نیازمند آموزش است که باید از دوران کودکی به فرزند آموخت

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-اهمیت تربیت کودک



:: برچسب‌ها: اموزشهای کودک , بیوفیدبک , تربیت کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 506
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 1 آذر 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

خانواده‌ها همیشه به آن فکر می‌کنند که چگونه می‌توانند یک کودک خلاق و ایده‌ دارد تربیت کنند، و همیشه این خلاقیت را در کودک خود جستجو می‌کنند و به این فکر نمی‌کنند که شاید این خلاقیت در کودک که آنها آرزومند هستند یک بستر مناسب برای بروز آن نیاز دارد. محققین در این رابطه دریافته‌اند رابطه محبت‌آمیز بین افراد خانواده پدر و مادر به همدیگر و متقابل به فرزندان خود زمینه بروز خلاقیت آنها می‌شود.

هنگام گفت‌وگو با کودک باید توجه داشته که حرف‌ها و حرکت‌های او، همه برای کودک تازگی دارد و او دوست دارد والدین و اطرافیان به آن رفتار و گفتار توجه کنند و مورد تشویق قرار گیرد و همین توجه‌های به رفتارهای کودک هر چند خیلی کوچک باعث می‌شود که سعی کند تا رفتار خوب دیگری از خود نشان دهد و همین باعث بالا رفتن اعتماد به نفس و تقویت خلاقیت در او می‌شود.

همچنین می‌‌توان بیان داشت که بهترین تشویق برای کودک به خاطر کار و گفتار خوب وی، لحن خوب و چهره خندان والدین در قبال آن رفتار کودک می‌باشد و همواره کودک را با ملایمت تشویق به کارهای خوب و خوب‌تر می‌نماید تا این رفتار دلنشین والدین برای او موجب شود تا بیندیشد که چگونه این شادی پدر و مادر خود را دو چندان نماید.

والدین باید بدانند که هرگز نباید کودکان را در برابر فامیل و دیگر نزدیکان مورد شماتت قرار دهند و بالعکس باید آنها را برای کارهای خوبی که انجام می‌دهند و هر چند جزئی مورد تشویق قرار دهند و کارهای خوب او را بیان دارند و کودک احساس کند که واقع در یک جامعه می‌تواند نقش خوب و مثبت داشته باشد.

والدین به عنوان تنها تکیه‌گاه محکم کودک باید او را در شکست‌ها همراهی کنند و هرگز او را سرزنش نکنند بلکه به نیاز عاطفی کودک خود بپردازند و او را در این شکست‌ یاری کنند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-رابطه محبت والدین در بروز خلاقیت در کودکان



:: برچسب‌ها: تربیت کودک , تنبیه , رفتار کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 453
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 1 آذر 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

بدون شک شما هم شاهد بد زبانی کودکان در اطراف خود بوده‌اید و این سوال برای شما پیش آمده است که از کجا و چگونه این کودک این حرف‌ها را می‌زند و از خود سوال می‌کنیم که چرا؟ از کجا؟ این حرف‌ها را یاد گرفته است، با خود فکر می‌کنید، نه من اصلا حرف بد نمی‌زنم، آنهم جلوی فرزندم بهر حال کودک این حرف‌ها را می‌زند و باید تلاش کنید که این حرف‌ها را ترک کند.

بدزبانی کودک می‌توانند علت‌‌های متفاوت داشته باشد؛ بچه‌ها به دلیل اینکه ارتباط مستقیم و نزدیک با والدین خود دارند و عاشقانه به آنها علاقه دارند، طبعا اولین الگو آنها والدین می‌‌باشند و آنها تمامی رفتار والدین خود را مشاهده می‌کنند و در حافظه می‌سپارند یا بهتر بگوییم که به طور ناخودآگاه درونی می‌کنند. کودک رفتارها را درون‌فکنی می‌کند و جزو معیارهای او قرار می‌گیرد و سپس او مطابق این معیارها عمل می‌کند و یا بهتر است بگوییم که او همانند‌سازی می‌کند.

گاهی کودکان رفتار درون‌فکنی را بعد از یک مدت زمان طولانی بروز می‌دهند، به طور مثال شاید یک کودک حرف زشت و یا رفتار زشتی را مدت‌ها پیش شنیده و یا دیده باشد، اما برون‌ریزی آن امروز صورت گرفته است. صرف این مدت زمان به کودک برمی‌گردد که او تشخیص دهد در چه هنگام این سخن را به زبان بیاورد و یا در برابر چه شخصی از این گفتار استفاده کند.

در برخی خانواده‌ها رفتارهای خصمانه و بد زبانی متداول می‌باشد و حتی کودکان آنها می‌تواند خیلی راحت این گونه رفتار را داشته باشند به این والدین «خصمانه‌ آزاد گذارنده» می‌گویند. چنین والدین هیچ تلاشی برای ترک رفتار ناپسند و حرف‌های زشت آنها انجام نمی‌دهند.

ذکر این‌ نکته‌ ضروری‌ است‌ که‌ چه‌ والدین‌ حرف‌های‌ زشت‌ را به‌ فرزند خود بگویند و چه‌ در حضور او در برابر فرد دیگری‌ این‌ گونه‌ گفتار را به‌ کار ببرند، کودک‌، آنها را می‌آموزد و به‌ وقت‌ نیاز بر زبان‌ می‌آورد.

 منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-بدزبانی کودکان را چگونه درمان کنیم



:: برچسب‌ها: بدزبانی کودکان , تربیت کودک , تنبیه ,رفتار کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 454
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 1 آذر 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

امروزه بسیاری از والدین از دروغ گفتن کودکانشان شکایت می‌کنند، اشتباهات تربیتی و زمینه‌های خانوادگی و اجتماعی سبب پدید آمدن این صفت زشت در کودک می‌شود، وگرنه گاهی فرزند، والدین را در دروغگویی الگو قرار می‌دهد. همانگونه که دروغ گفتن به فرزندان زشت و ناپسند است، دروغ گفتن در حضور فرزندان نیز زشت و ناپسند خواهد بود. وا لدین باید بدانند پیمان‌شکنی و عمل نکردن به وعده خود در مقابل کودکان آثار ناگواری در روح آنان بر جای می‌گذارد و اگر کودک موارد فراوانی از عهدشکنی، بدقولی و دروغگویی را مشاهده کند، او نیز به سوی انجام این اعمال و رفتار پیش می‌رود. به این صورت که اگر پدر و مادر در روابط با یکدیگر و یا دیگران، سخنان خلاف واقع بگویند، کودک در ابتدا به عنوان تقلید و سپس به صورت عادت دروغ خواهد گفت.

متاسفانه گاهی پدر یا مادر در غیاب دیگری به فرزندش می‌گوید که مثلا پدرت دروغ می‌گوید، این کار سبب سلب اعتماد فرزند به گوینده یعنی مادر و پدر می‌شود. گاهی برخی از پدران و مادران بدون توجه به صفات کودکی به محض این‌که اشتباهی از کودک سر زد، او را به شدت مورد تنبیه و سرزنش قرار می‌دهند. این عمل سبب می‌شود که کودک راه‌های مختلفی را برای فرار از این مجازات‌ها در پیش گیرد. دروغ هم یکی از راه‌هایی است که کودک انتخاب می‌کنند، زیرا در این صورت تصور می‌کند تنها راه نجات دروغ گفتن است.

گاهی نیز کودکان سعی می‌کنند در میان جمع خودنمایی کنند و خود را در میان جمع، مورد توجه قرار می‌دهند. این عمل در بعضی موارد مورد تشویق عملی یا زبانی دیگران قرار می‌گیرد و سبب می‌شود که آنان این شیوه را ادامه دهند و به سوی دروغ‌گویی به صورت شوخی و جدی کشیده شوند. همان‌طور که می‌دانید، یکی از ویژگی‌های دوران کودکی کنجکاوی است و به همین خاطر کودک سوالات زیادی را از والدین می‌پرسد، گاهی پدران و مادران یا نمی‌توانند یا نمی‌دانند چگونه باید جواب پرسش‌های کودک خود را بدهند. از این رو به تصور این‌که کودک متوجه دروغ و راست نمی‌شود، به او دروغ می‌گویند. اما پس از چندی کودک رشد کرده و می‌فهمد که به او دروغ گفته شده که در این صورت از تاثیرات زشت آن در امان نخواهد بود.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-کودکان را از دروغ‌گفتن نجات دهید



:: برچسب‌ها: آموزش کودک , بدزبانی کودکان , تربیت کودک , دروغگویی ,
:: بازدید از این مطلب : 488
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 28 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

تربیت و آموزش از آغاز تولد شروع میشود و در هر سن و سالی روش به‌خصوصی دارد که جابه‌جایی هر روش در سال‌های مختلف باعث سخت‌شدن تربیت خواهد شد. نکات مهم و لطیفی در امر تربیت فرزندان وجود دارد که والدین باید به آنها توجه کرده و در تربیت فرزندان این نکات سرنوشت‌ساز را مدنظر قرار دهند. سال‌های آغازین زندگی فرد، آنقدر در تربیت او تاثیرگذار است که میتوان گفت هفت سال آغاز عمر برای شخصیت یافتن کودک کافی است. از این رو باید در جا دادن مطالب و ویژگیهای تربیتی در ذهن آنان بسیار دقت کرد.

با این وجود، همه مراحل و سنین انسان برای تربیت یافتن عادت‌ها و یادگیری، مناسب است و هیچ زمانی را نباید از دست داد. به این منظور ابتدا باید مراحل رشد و استعداد کودک را شناخت آنگاه به تربیت و آموزش او اقدام کرد تا از افراط و تفریط در امان باشد. مسئله‌ای که باید در تربیت فرزندان به آن توجه کرد، تفاوت‌های فردی است. بر این اساس نمیتوان برای افراد مختلف یک نوع تربیت را در نظر گرفت. خانواده، شخصیت، فرهنگ، روش تربیت و محیط‌های مختلف همه باعث این تفاوت‌ها میشوند.

همانطور که میدانید، تربیت اصلی و اساسی در دوره اول زندگی شکل میگیرد که همان تربیت شخصیت فرد نام دارد و پس از آن تربیت فرهنگی و اجتماعی شروع میشود و اینجاست که نقش یک پدر و مادر آگاه و یا مربی ارزشمند احساس میشود که چگونه کودک را راهنمایی کنند. حضرت علی(ع) درباره تربیت کودک میفرمایند:

کودک را 7 سال باید نگه‌داری و تربیت جسمی کرد و 7 سال به او آداب آموخت و 7 سال دیگر باید به او خدمت کرد. فرزند تا 23 سالگی رشد جسمی خواهد داشت و تا 35 سالگی عقل او افزون خواهد شد و پس از آن تجربه او افزایش خواهد یافت.

همین نوزادان و ناتوانان امروز، زنان و مردان توانا و پدران و مادران آینده‌اند که آنان هم باید متکفل پرورش فرزندان خود باشند. تربیت خوب، امانتی است که به تمام نسل‌ها منتقل میشود. باید دانست که زحمت تربیت صحیح و معمولی اطفال به مراتب ساده‌تر از تربیت مجددشان خواهد بود. دشواری تربیت به عدم توانایی پدران و مادران و عدم آگاهی و تسلط آنان باز میگردد، در غیر این صورت، اگر آگاهی و علاقه باشد کار تربیت، دلپذیر و خوشحال‌کننده خواهد بود. البته زمان پدران و مادران گذشته با زمانه ما متفاوت است و به همین ترتیب اوضاع و احوال امروز نیز با روزگار آینده، تفاوتی چشمگیر خواهد داشت.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-ویژگیهای تربیتی کودک



:: برچسب‌ها: آموزش کودک , تربیت کودک , رفتار کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 479
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 27 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

کار و کوشش اساس زندگی است. انسان با کار کردن است که خوراک و پوشاک و مسکن تهیه می‌کند. تمام صنایع و اختراعات شگفت‌انگیز در اثر کار و فعالیت انسان‌ها به وجود آمده است و ترقی و پیشرفت هر کشوری نیز به مقدار کار و کوشش آن کشور بستگی دارد. دنیا جای کار و کوشش است، نه جای تنبلی و تن‌پروری. خدا در قرآن می‌فرماید: «انسان جز به مقدار سعی و کوشش خود بهره‌ای ندارد.»

در تربیت فرزندان توجه به مسائل اقتصاد خانواده و عدم اسراف و تبذیر، اهمیت دارد. فرزندان باید بدانند که پول دسترنج پدر است که او در اثر کار مفید اجتماعی به دست می‌آورد. رعایت میانه‌روی، پرهیز از خواسته‌های غیرضروری و اجتناب از حرص و ولع مادی، پایه‌های تربیت صحیح است. فرزندان باید دریابند که انسان در مبارزه شدید خود برای بهبود زندگی، بیشتر احساس غرور می‌کند و بردباری و تلاش می‌تواند وضع مادی را بهبود بخشد. باید به کودکان یاد داد که بدون اجازه به اموال دیگران دست نزنند و نیز والدین باید صداقت اقتصادی داشته باشند و مسائل را از کودکان خود پنهان نکنند. اطفال باید نخست برای خود و سپس برای بقیه افراد خانواده و اجتماع احساس دلسوزی کنند و نباید در نگهداری لوازم و اشیاء زندگی بی‌توجهی نمایند.

ملاحظه‌کاری جنبه خاص دلسوزی است. دلسوزی بیشتر در افکار و مقصود انسان تجلی می‌کند، اما ملاحظه‌کاری در عمل ظاهر می‌شود. ملاحظه‌کاری در لباس و کفش را باید به کودکان آموخت تا نوبت به اشیای منزل و اموال عمومی و اجتماعی برسد. کودکان باید چنان تربیت شوند که بای خراب‌کردن وسیله‌ای، بدون سرزنش، احساس شرم کنند. در تربیت اقتصادی باید از وجود اطفال در خریدن چیزهایی از مغازه استفاده شود. آنها می‌توانند با پولی که در اختیارشان قرار می‌گیرد، خرید کنند. در بیشتر خانواده‌های امروزی، پول توجیبی فرزندان مانند خوراک و لباس و… امری اصلی و اساسی منظور می‌شود. پول را نباید در قبال انجام کاری از کارهای خانه به کودک داد، بلکه این امر، نوعی آموزش او در استفاده از پول است و اگر والدین می‌خواهند نتیجه خوبی از این آموزش بگیرند، بهتر است بیش از حد در مصرف پول توجیبی، کنترل و نظارت نداشته باشند. در حالی که طفل بزرگ می‌شود، پول توجیبی نیز باید بیشتر شود، به نحوی که مخارج و مسئولیت‌های اضافی را در بر گیرد؛ مخارجی مثل تفریحات سالم و سرگرمی‌های مناسب.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-تربیت اقتصادی کودکان هم مهم است



:: برچسب‌ها: آموزش کودک , اقتصاد خانواده , تربیت کودک , تنبیه , مشاوره کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 511
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 26 آبان 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

14 نکته برای تربیت کودک
حتی موفق ترین والدین هم هنگام تربیت کودکان به مشکل بر می خورند. اگر برای تربیت کودک خود نیاز به کمک دارید استفاده از راهکارهایی که در ادامه ذکر می کنیم می تواند کمکتان کند.

منظور ما از تربیت کردن وضع قوانین و مقرراتی است که کودک شما را از انجام رفتار های پرخاشگرانه (ضربه زدن و گاز گرفتن)، خطرناک (مانند بازی با گاز) و نامناسب ( پرت کردن وسایل) باز دارد.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای دعوا و مجازات بچه نیست. در اینجا چهارده راهکار برای جلو گیری از رفتار نامطلوب کودک ذکر شده است.

خط قرمز های خود را تعیین کنید
پیرسون نویسنده معروف می گوید ” اگر همیشه به فرزند خود نه بگویید فرزندتان هیچ وقت اولویت های شما و کار زشت خودش را درک نمی کند، به علاوه شما نمی توانید تمام رفتار کودکتان را کنترل کنید.

اولویت های خود را دنبال کنید و عواقب زیر پا گذاشتن آن ها را به کودکان خود گوش زد کنید، سعی کنید نسبت به چیز هایی که مهم نیستند سخت گیری نکنید.

الیزابت برگر نویسنده و دکتر کودکان می گوید” برقراری یک رابطه سالم و خوب با کودکتان بسیار مهم تر از مجبور کردن او به انجام کاری است که دوست ندارد.”

شما ممکن است نگران باشید که با این کار کودکتان را لوس بار می آورید ولی جای نگرانی نیست.

کودک خود را بشناسید
بعضی از رفتار های کودکان کاملاً قابل پیشبینی است پس پیشاپیش می توانید از این رفتارها جلو گیری کنید مثلاً اگر کودک شما علاقه به نقاشی کردن روی دیوار دارد، زمانی که پیشش نیستید مداد رنگی را در کشو بگذارید تا کم کم این عادت را ترک کند.

اگر کودک 2 ماهه شما از مغازه ها خوراکی بر میدارد با خودتان عروسک ببرید و سرش را گرم کنید.

یا اگر کودکتان عادت دارد خانه را پر از دستمال کاغذی کند کافی است بسته دستمال کاغذی را بالای کمد بگذارید.

از رفتار های بد کودک پیشگیری کنید
هاروی کاپ نویسنده کتاب شادترین کودکان می گوید ” ممکن است بعضی اوقات کودکتان از روی خستگی گریه کند یا جیغ بکشد.

اگر کودکتان صبح ها پر انرژی است اما بعداز ناهار خسته و غیر قابل کنترل می شود سعی کنید او را بیرون از خانه ببرید، می توانید از دکتر وقت بگیرید و با دکتر درباره وضعیت کودکتان مشورت کنید.

منبع :کودک و نوجوان-14 نکته برای تربیت کودک



:: برچسب‌ها: تربیت کودک , اصول تربیت , اصول تربیتی ,
:: بازدید از این مطلب : 527
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 6 مرداد 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : Dr. Dalake

در عین حالی که مشغول مراقبت از فرزندان خود هستیم، باید مراقب خودمان نیز باشیم. در غیر این صورت، نگهداری و تربیت کودکان چندان لذت‌بخش نبوده و در نتیجه امری بسیار مشکل جلوه خواهد کرد. نخست باید بیاموزیم که نسبت به خود، احساس راحتی و آرامش داشته باشیم. باید به نیازهای خود برای بازی، تمجید، عشق و بالندگی، پی برده و حداقل برای برآورده شدن آنها کمی تلاش کنیم، باید یاد بگیریم خودمان را آن‌گونه که هستیم، بپذیریم. تنها در این صورت است که می‌توانیم آزادانه و بدون واهمه به فرزندان خود عشق بورزیم و آنها را آن‌گونه که هستند، بپذیریم.

باید به کودکان، حتی به بچه‌های خیلی کوچک، به عنوان یک انسان کامل نگاه کرد، درست همان‌گونه که به خود نگاه می‌کنیم. اگر بدانیم که باید نسبت به خود و آنچه که موجب خشنودی یا عملکرد بهتر ما می‌شود، آگاه باشیم بزرگ‌ترین گام را در جهت درک کردن فرزندانمان و در پیش گرفتن بهترین روش برای پرورش آن‌ها برداشته‌ایم.

هیچ‌کس به طور کلی خودش را فراموش نمی‌کند تا بتواند خواسته‌های فرد دیگری را برآورده سازد. اصولا چنین رویه‌ای، صحیح هم نیست. کودکان به توجه نیاز دارند و محتاج این هستند که برایشان وقت صرف شود. با محبت و توجه کافی نسبت به آن‌ها، چیزهای زیادی به آن‌ها عطا می‌کنید.

اما گاهی چنان در این رابطه از شما کار می‌کشند که از خود می‌پرسید: «آیا چیزی هم از من باقی مانده است؟». اگر با درایت و آگاهی، وقت خود را به گونه‌ای تنظیم نکنید که دوباره سوخت‌گیری و تجدید قوا کنید، به عبارت دیگر زمانی را به خودتان اختصاص ندهید تا بتوانید عزت نفس خود را احیا کنید، ناگهان متوجه می‌شوید که با ناامیدی برای حفاظت از خود، سنگری ساخته و پشت آن پنهان شده‌اید. در این صورت درست زمانی که فرزندتان به شدت به شما نیازمند است، احساس می‌کنید کاملا تحلیل رفته­اید.

بهترین راهی که به کمک آن می‌توانید فرزندانی شاد و سالم پرورش دهید، این است که مطمئن شوید خود شما هم در این فرایند رو به رشد بوده و در این میان منفعتی هم نصیب شما خواهد شد. ممکن است همیشه نتوانید فقط از یک الگو و ساختار پیروی کنید. کاری که برای فرزند اول خود انجام داده‌اید، ممکن است برای فرزند دوم، کارآیی نداشته باشد. این امری اجتناب‌ناپذیر است.

عاقلانه‌ترین کار ممکن این است که از همان ابتدا بپذیرید باید در زندگی جایی هم برای خودتان باز کنید. «یک کار غیر ممکن» جمله‌ای که از بسیاری از شما شنیده می شود.

نباید اینگونه فکر کنید، لازم نیست وقت خود را هم ساعت‌ها به بطالت بگذرانید. البته همه ما می‌دانیم پرکارترین زمان برای فردی که بچه‌ای کوچک دارد، زمانی است که دورشدن از او مقدور نیست و یا بسیار دشوار است- مانند زمانی که او نوزاد است و از شیر مادر تغذیه می‌کند، کودکان زیر سه سال و بچه‌هایی که هنوز برای وارد شدن به یک جمع بزرگ‌تر برای بازی کردن، بسیار کوچک هستند. اما حتی در چنین زمانی هم سعی کنید از هر موقعیت کوتاهی که به وجود می‌آید استفاده کرده و کاری را که دوست دارید انجام دهید، کاری که مطابق با تصویری است که از خودتان دارید، یا از انجام دادن آن احساس خوبی پیدا می‌کنید. آن چه که همه مامان‌ها نیاز دارند، زمانی برای استراحت است!(مشاوره تلفنی کودکان)

در عین حالیکه روی عزت نفس فرزندتان کار می‌کنید. باید به ترمیم عزت نفس خود نیز بپردازید. زمانی که به کودک خود کمک می‌کنید تا رشد کند، باید به رشد ویژگی‌های شخصیتی خود نیز بیندیشید. نمی‌توانید خودتان را در سردخانه یا کنار اجاق نگهداری کنید که تاریخ انقضایتان به تعویق بیفتد. چرا؟ خیلی ساده است. به این دلیل که:

* وقتی شما احساس خوبی نسبت به خودتان دارید، در نظر اطرافیان خود، فردی نازنین­تر جلوه می‌کنید.

* وقتی شما بدانید چه کاری موجب می‌شود احساس خوبی پیدا کنید یا اینکه وقتی همه چیز بر وفق مراد پیش می‌رود، تا چه اندازه خوشحال خواهید شد، به بینش بسیار بهتر و عمیق‌تری برای این که فرزند شما هم چنین احساسی داشته باشد، دست پیدا می‌کنید.

* هر چقدر که می‌توانید در زندگی، بیشتر به فرزند خود نشان بدهید که از بودن با او لذت می‌برید. به این ترتیب آن‌ها هم می‌آموزند که از بودن در کنار شما لذت ببرند.

* در زندگی بیشتر به خودتان احترام بگذارید، به این ترتیب می‌توانید به کودک خود بیاموزید هم به خود و هم به خواسته‌ها و حریم خصوصی افراد دیگر احترام بگذارد.

دل‌خوشی کوچک شما چیست؟ چه چیزی باعث می‌شود احساس خوبی پیدا کنید؟

– هنگامی که دیگران به شما می‌گویند که چقدر زیبا شده­اید؟

– خواندن یک کتاب سرگرم‌کننده معمولی؟

– سینما رفتن؟

– رفتن به فروشگاه و خریدن کالاهای کوچک (جوراب یا گل سر) یا یک کالای بزرگ؟

– یک حمام تمام طولانی در وان پر از کف؟

منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی ایران-مشاوره تلفنی کودک:جایگاه شایسته شما در نظر کودک کجاست؟



:: برچسب‌ها: مشاوره تلفنی کودک , تربیت کودک , انتظارات کودک ,
:: بازدید از این مطلب : 621
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 8 تير 1399 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 199 صفحه بعد